La verdad es que el pasado viernes tuvimos a un poeta trovador que coge la carretera con sus versos y recorre España sólo y sin complejos recitando ante el público que tiene afición y sensibilidad para escuchar a un poeta hablar fundamentalmente del amor. Dice a modo de limiar: “Etou canso, moi canso. Canso de editores que me engalanan co meu futuro prometedor. Chamádeme inxenuo. Antes de rematar en calquera caixón, xulgado, nun ooutlet de libros, espido, prefiro quitarme eu mesmo o valor.
Y después tuvimos a tres virtuosos del jazz que además conocimos algo como personas dado que hicieron tiempo para llegar a Oporto a las 07 de la mañana en que salían para Nueva York. Extraordinarios músicos y tipos, a los que esperamos volvernos a tener en elcercano reventando el local de gente apasionada por su música, ahora y después de haberlos conocido unos cuántos.