In memóriam de Javier (Ramón Cao)
Quedounos pendente a última cita que tiñamos apalabrada. Fóiseme –fóisenos– o 21 de xaneiro, coa discreción coa que sempre vivira, tanta que houbo quen non se decatou da súa marcha até pasado un tempo. Despedira o ano –e comezara o novo– na residencia sanitaria, cun serio revés no seu xa moi quebrantado físico. Dializábase tres veces por semana e, cada vez máis, os efectos colaterais do seu longo historial clínico complicábanlle a vida. Mais non