Presentación libro
Fecha/Hora
26/03/2015
20:00 - 21:00
Ecoloxía Política. Olladas desde Galicia
Prologo e Coordinación edición: Xan Duro e Xoán Hermida González
Titulos e autore(a)s:
Galiza: calamidade e oportunidade Ramón Fernández, Carolina Jack, Jose Manuel Sánchez e Xiao Varela
A necesidade dun novo modelo enerxético para Galiza Xoán R. Doldán García
Soberanía alimentaria Isabel Vilalba
Galicia perante o cambio climático Xosé Veiras
Transporte e mobilidade: sen relocalización non hai solución Xan Duro
Facer política desde a bolsa do lixo. Cando ti cambias, todo cambia María Durán Beloso
Bases para unha actividade pesqueira sustentable Antonio García Allut
Montes, fragas, lumes… outra política forestal é posible Xosé Santos Otero
A Administración pública como un consumidor responsable Fernanda Couñago Otero
Dez reflexións sobre a educación ambiental en Galicia: ollando máis alá da crise Pablo Ángel Meira Cartea
Cultura, cultura de paz, sostible e xusta Manuel Dios Diz
Acción Social e loita contra a pobreza en Galicia Pepa Vázquez Martínez
Trinta anos de solidariedade galega. Ollando o pasado e o futuro Emilio Manuel Martínez Rivas
Economía, medio ambiente e recursos naturais María Xosé Vázquez Rodríguez
Ecoloxía Política. Olladas desde Galicia. A sociedade humana na súa configuración actual depende, alén dos alimentos, fundamentalmente da enerxía fósil e dos recursos minerais non enerxéticos. Ámbalas dúas están entrando en fase de esgotamento. A Axencia Internacional da Enerxía sinalou o ano 2006 como o ano de superación do pico do petróleo convencional. A partir dese momento iníciase unha curva descendente na capacidade de extracción, que se pretende substituír con petróleo de fontes non convencionais como as areas bituminosas ou derivados froito do fracking. Outros investigadores sinalan o ano 2050 como a data na que a demanda de minerais como ouro, prata, chumbo, cinc, cobre ou níquel, será superior ás reservas totais dos mesmos.
Son moitos os sinais que temos hoxe en día: á profunda crise que vive o capitalismo globalizado, o proceso de esgotamento dos recursos minerais e enerxéticos tradicionais, a progresiva degradación ambiental e as desigualdades locais e mundiais configuran un panorama crítico diante do que semella que non temos máis que dúas respostas. A primeira resúmese nunha fuxida cega cara a diante, pechando os ollos á realidade. A segunda, unhas infundadas esperanzas nunhas supostas tecnoloxías que virán resolver os problemas, é dicir, o tecno-optimismo. Case que unha relixión na actualidade.
